Nizaməddin Kutlu: Ulu Türk sevdalısı, çağdaş Türk poeziyasının sevgi, məhəbbət, haqq-ədalət şairi

Çağdaş Türk dünyasının ən tanınmış şairlərindən biri olan Nizameddin Kutlunun ədəbi fəaliyyəti hərtərəfli, geniş, rəngarəngdir. Şeirlərində həyat eşqi, milli vətənpərvərlik, həyata, insanlara məhəbbət, sivil türk dünyasının problemləri, qayğıları, sabahı, gələcəyi parlaq şəkildə öz əksini tapib. Onun şeirlərində vətən yanğısı olduqca güclüdür, hər misrası insanı düşündürür, onu ruhlandırır, haqsızlığa qarşı mübarizəyə səsləyir. Nizaməddin Kutlu haqq-ədalət şairidir, məhəbbət, sevgi şairidir və Türk dünyasının Homeri hesab edilən ustad şair Yunus Əmrənin ruhunu günümüzdə şeirləri ilə yaşadır.

Nizaməddin Kutlu həm də Azərbaycan sevdalısıdır, ulu Türk dünyasının, Turanımızın qədim məskənlərindən olan yurdumuza səfər etmiş, Bakıda, Şəkidə və respublikamızın digər yerlərində olmuş, şeirlərində yurdumuzu sevə-sevə tərənnüm etmişdir.

"Oxuməni.az" saytında onun şeirlərini dərc etmişik. Bu gün ulu Türk, vətən sevdalısı olan hörmətli Nizaməddin Kutlunun daha bir neçə şeirini oxucularımıza təqdim edirik.

(Əziz Mustafa, Azərbaycan Yazıçılar Birliyinin üzvü, yazıçı-jurnalist)

Bilmem bize ne oldu...

Hergün başka cinayet, bilmem bize ne oldu
Medeni olacaktık, umutlar sanki soldu
Canavara dönüştük, kötülüğü bölüştük
Nefes almak zorlaştı, bilmem bize ne oldu...

Hırsızı alkışladık, yalanı kabullendik
Hazineyi çalana, birde madalya verdik
Fakiri mahkum ettik, zengine halı serdik
Adaleti kaybettik, bilmem bize ne oldu...

Arkası olanları, sırtımızda taşıdık
Sınavı boşver dedik, sınavsızla tanışdık
Zannetmeki çalanla, biz sonunda takışdık
Hakkımızı yedirdik, bilmem bize ne oldu...

Fakirleştik hızlıca, enflasyona yenildik
Ne zaman durur bilmem, yeter artık gerildik
Zamlar yarış içinde, gerekçesi bilindik
Cep de para kalmadı, bilmem bize ne oldu...

Masallar hikayeler, biz de bitmez tükenmez
Algıda hünerliyiz, usul erkan da yetmez
Başımızda belâlar, bir türlü çekip gitmez
Kapıldık gidiyoruz, bilmem bize ne oldu...

Kadınları öldürdük, cezalar güdük kaldı
Çocukları linç ettik, yandı yuvalar yandı
Bu toplum manşetlere, inandı öyle kandı
Aklı kiraya verdik, bilmem bize ne oldu...

Şikayet etmiyelim, yalana alkış tuttuk
Elimizdeki gitti, hemen nasıl unuttuk
Zor günler geçiririz, söylemedik hep yuttuk
Geçmişte paylaşırdık, bilmem bize ne oldu...

Yaralar sarma vakti, milletçe sormalıyız
Tarım da sanayi de, çalışıp doymalıyız
Hazıra dağ dayanmaz, üreten olmalıyız
El açarak yaşanmaz, bilmem bize ne oldu...

10.09.2024

Yol etti beni...

Gülen gözlerin de, çokşey farkettim
Sevdanın ışığı, cezbetti beni
Gönül dünyasında, eridim bittim
Daldığım hayale, yol etti beni...

İnan çok güvendim, varlığı yetti
Nice engel aştım, çokşükür bitti
Geri dönüp baktım, sessizce gitti
Garip bir hayata, yol etti beni...

Böyle yaşamanın, ne anlamı var
Sanki boğulurum, mekanlar çok dar
Yaz günü üşürüm, yağarmıydı kar
Aşk a giden yol'a, yol etti beni...

Hayat uzun değil, zaman çok kıssa
Düşünürken bile, isterim dursa
Gönül dostum beni, ne de çok yorsa
Bilirim kendine, yol etti beni

Nizami hep derki, hürmetim vardır
Bu dünya kimine, öylece dardır
İnsanin sırdaşı, gerçekten yardır
Sevgi ummanına, yol etti beni...

06.08.2024

Kahroluyorum...

Vucudum titriyor, çaresizim ben
Bu zulmü uzaktan, seyrediyorum
İnsanlık yerlerde, bu vahşet neden
Utancımdan vallah, Kahroluyorum...

Hergün bak yüzlerce, çocuk ölüyor
Katil bombaları, yere gömüyor
Kan içen vampir ler, kan'a doymuyor
Çaresizim vallah, Kahroluyorum...

Ad kavmi lut kavmi, böyle yok oldu
Adalet ve hukuk, orda kayboldu
Gözyaşı kurudu, gönüller soldu
Korkuyorum billah, Kahroluyorum...

Zalimin hamisi, alkış tutuyor
Öldür öldür diye, söylem okuyor
Müslüman dünya ya, hançer sokuyor
Hâlâ uyanmadık, Kahroluyorum...

Balkanlar nerede, Endülüs nerde
Gaflet ve hıyanet, düşürdü derde
Sen ben kavgaların, olduğu yerde
Türkistan tan çaresiz,Kahroluyorum...

Uyan ey Türk oğlu, sen son kalesin
Umut sen de inan, bunu bile…

Düşman kalleş zalim, yeter diyesin
Bu sese hasretiz, kahroluyorum...

2024-08-11

Başka ilaç varmıdır...?

Sensizlik girdabında, bilki dönüp dururum
Uzatsam ellerimi, tutacak el varmıdır
Bilirimki sen yoksan, mefta gibi olurum
Zamanı durduracak, başka ilaç varmıdır...

Bir gülüşün bir sözün, bana dünyayı verir
Demir dağlar olsada, karşında inan erir
İki kelam söylesen, bu adem koşar gelir
Sevginin ikamesi, başka ilaç varmıdır...

Kısa süren bu hayat, seninle güzelleşir
İki gönül bir olsa, sabah akşam dertleşir
Umarımki sevenler, bu dünyada birleşir
Samanlık seyran derler, başka ilaç varmıdır...!

07.09.2024